کمی عقب تر_چیزی به قاعده ی 40 روز_حوالی تاسوعا 1438
کنار مزار شهدای شلمچه بودم
سفر راهیان نور بود، با جمعی از هم پایه ای های شهرستانمان
همان راهیان نوری که از طریق مدرسه ها، دانش آموزان را اعزام می کنند
دین و مذهب برایم جدی تر از هر زمانی شده بود و حس و حال با صفای نوجوانی هم مزید بر علت بود که اتصالات قوی تر باشند و درگیر دو دوتا چارتا کردن های دنیایی نباشم و راحت تر طلب کنم
چشم دوخته بودم به مزار شهدا
ذهنم غوغا بود که چه چیزی را طلب کنم، دچار تشویش بودم حتی!
می ترسیدم که این فرصت از دستم برود و آنقدری که ظرفیت هست نخواسته باشم
چقدرش ارادی بود را نمی دانم اما از ذهنم گذشت کربلا، اربعین، پای پیاده.
همین جا قفل کردم و مصر شدم که به آبرویتان اربعین مرا جور کنید!
ادامه مطلب
درباره این سایت